عاشقانه ادبی

اییز از حوالی حوصله ات که بگذرد

من زرد می شوم

و تا کفش های رفتنت جفت می شود

غریب می مانم

و نیلوفرانه دوستت دارم

نه مثل مردمی که عشق را از روی غریزه نشخوار می کنند

من درست مثل خودم

هنوز و همیشه

دوستت دارم

زندگی زیباست ...