تنهای تنها

تنهای تنهایم.

غریب و بی کس.

بی کسم با آنکه همه در کنار من هستند.

تنهای تنهایم.

آری تنهای تنها.

همه زندگی من توهستی.

تو که نباشی همه چیز تلخ است.

تمام شادی ها بی تو بوی مزرعه قهوه می دهند.

پس بیا.

زودتر بیا.

و مرا رها کن از این زندان تنهایی.

دوستت دارم.

دوستت دارم... .

شاعر: محمد مهدی احمدی